Δηλώσεις Σπύρου Κουβέλη νυν υφυπουργού Εξωτερικών (πριν τις εκλογές)

1.       Πως θα προχωρήσει η όλη διαδικασία τη στιγμή που δεν δίνονται συγκεκριμένες οδηγίες αφήνοντας στους ιδιοκτήτες και στην καλή θέληση αυτών την εγκατάσταση ενός μόνο συστήματος Φ/Β σε ένα κτήριο;

2.       Πως θα πραγματοποιήσει τους αναγκαίους ελέγχους η ΕΠΑΕ –στις περιοχές όπου επιβάλλεται η γνώμη της- χωρίς να τίθενται συγκεκριμένες προδιαγραφές και κατευθύνσεις, παρά μόνο η «αισθητική αντίληψη» του Υπουργού ΠΕΧΩΔΕ, με δεδομένο ότι η λέξη Φ/Β στο ΓΟΚ δεν υπάρχει;

3.       Γιατί προβλέπεται η έγκριση εργασιών μικρής κλίμακας (με αρκετό κόστος και ταλαιπωρία για τον πολίτη) τη στιγμή που η Οδηγία 28/2009/ΕΚ προβλέπει την αντικατάσταση των εγκρίσεων με απλή κοινοποίηση (όταν εγκαθίστανται αποκεντρωμένα συστήματα παραγωγής ενέργειας από ΑΠΕ);

4.       Για ποιο λόγο αποκλείει την εγκατάσταση Φ/Β στα λοιπά δομικά στοιχεία ενός κτηρίου (όπως κέλυφος, γυάλινα στοιχεία κτηρίου κλπ); Μήπως για λόγους «αισθητικής»;

Αλλά και η ΚΥΑ για τα Φ/Β στα εκτός σχεδίου οικόπεδα έχει ως αποτέλεσμα τον αποκλεισμό και όχι την ανάπτυξή τους.

1.       Για ποιο λόγο περιορίζει την εγκατάσταση των Φ/Β μόνο σε άρτια και οικοδομήσιμα οικόπεδα (για τα Φ/Β 20kw και άνω), όταν το ΥΠΑΝ διαβεβαίωνε με επισημότητα ότι δεν θα υπήρχε ζήτημα αρτιότητας; Δεν αντιλαμβάνονται στην κυβέρνηση ότι ουσιαστικά θέτουν το δίλημμα χτίζω οικία ή βάζω Φ/Β; Ποιο από τα δυο θα υπερισχύσει ;

2.       Για ποιο λόγο η ΚΥΑ έχει αναδρομική ισχύ και αποκλείει όσους έχουν ήδη υποβληθεί σε έξοδα;

Το κόστος αυτών των αποφάσεων πάλι θα το πληρώσει ο Ελληνικός λαός. Με τη συγκεκριμένη πολιτική δεν θα φθάσουμε ποτέ τους στόχους για το 2020. Πιο συγκεκριμένα:

·         Το 88% των αιτήσεων για εξαίρεση από την άδεια παραγωγής (2.854) που έχουν κατατεθεί στη ΡΑΕ είναι σε γήπεδα μη άρτια μη οικοδομήσιμα. Αυτό μεταφράζεται περίπου σε 3.000MW εγκατεστημένη ισχύ αλλά και περίπου 7.000 θέσεις εργασίας.

·         Βάζοντας περιοριστικούς όρους για το ύψος των Φ/Β στοιχείων (2,5 μέτρα) βγάζουν εκτός αγοράς το μεγαλύτερο μέρος των τεχνολογιών, αλλά και της ελληνικής παραγωγής (τα ελληνικά Φ/Β στοιχεία έχουν μέσο ύψος τα 3,5 μ.)

·         Υποχρεώνει τους επενδυτές σε επιπλέον ταλαιπωρία και έξοδα, αφού τους ζητά έγκριση εργασιών μικρής κλίμακας ή δόμησης μικρής κλίμακας από την πολεοδομία (ανά περίπτωση), ενώ η οδηγία 28/2009/ΕΚ προβλέπει την αντικατάσταση των εγκρίσεων με απλή κοινοποίηση.

Ο περιορισμός όμως των ΑΠΕ από το ΥΠΕΧΩΔΕ δεν σταματά εδώ, αφού αναλαμβάνει και το ρόλο της ΡΑΕ και του ΣΕΕΣ και καθορίζει ότι, σύμφωνα με το Χωροταξικό των ΑΠΕ, τα ΦΒ θα αποτελούν μόνο το 3% της παραγόμενης ενέργειας από ΑΠΕ τη στιγμή που θα έπρεπε να ξεπερνάει το 15%. Επιπρόσθετα, στο χωροταξικό δεν υπάρχει δικλείδα για την κάλυψη των νέων τεχνολογικών εξελίξεων.

Η απελευθέρωση των Φ/Β από την υποχρέωση της αρτιότητας θα είχε θεαματικά αποτελέσματα και σε επιμέρους τομείς συμπληρώνοντας το γεωργικό και το τουριστικό εισόδημα κλάδων, οι οποίοι πλήττονται από την οικονομική κρίση. Η ΠΑΣΕΓΕΣ όπως και ο ΣΕΦ επιθυμούν την εγκατάσταση των ΦΒ επισημαίνοντας ότι αν εγκατασταθεί το σύνολο του στόχου της ΡΑΕ ως το 2010 από ΦΒ (850 MW) θα σημάνει την κάλυψη μόλις του 0,1% της γεωργικής γης υψηλής παραγωγικότητας. Το δικό μας σύνθημα είναι ΑΠΕ παντού.  

Την ώρα που η ελληνική αγορά στραγγαλίζεται από το ασαφές θεσμικό πλαίσιο, την ώρα που οι διάφοροι φορείς αυθαιρετούν και θέτουν αναίτια εμπόδια στην ανάπτυξη των φωτοβολταϊκών, η Ισπανία εγκατέστησε το 2008 περί τα 2.500 MW φωτοβολταϊκών και η Γερμανία 1.500 MW. Ακόμη και χώρες που ξεκίνησαν μετά από την Ελλάδα, όπως το Βέλγιο, η Τσεχία, η Γαλλία και η Πορτογαλία, εγκατέστησαν περί τα 50 MW η κάθε μία την περασμένη χρονιά. Στην Ελλάδα εγκαταστάθηκαν το 2008 10 MW μόλις.

Όλα τα ανωτέρω μαζί με το χρονοβόρο και κοστοβόρο θεσμικό πλαίσιο καθιστούν την χώρα μας εχθρικό περιβάλλον για τους επενδυτές. Υπάρχει πλήθος αναφορών για κωλυσιεργίες έργων ΑΠΕ σε όλη την Ελλάδα. Είναι επιβεβλημένη η αλλαγή του θεσμικού πλαισίου με προτεραιότητα στα εξής:

α) απλοποίηση διαδικασιών αδειοδότησης (προώθηση διαδικασιών αδειοδότησης μιας στάσης) και σύντμηση του χρόνου έκδοσης αυτών, παροχή ισχυρών κινήτρων για εξοικονόμηση ενέργειας, 

β) υποστηρικτικά μέτρα για την έρευνα και ανάπτυξη εγχώριας τεχνολογίας ΑΠΕ,

γ) υλοποίηση των αναγκαίων έργων υποδομής (κυρίως με ενίσχυση και επέκταση των ηλεκτρικών δικτύων μεταφοράς, καθώς και των διασυνδέσεων νησιωτικών περιοχών με την ηπειρωτική Ελλάδα).

Αν δεν υλοποιηθούν τα παραπάνω θα παραμείνουμε ουραγοί των εξελίξεων. Θα αφήσουμε τις ευκαιρίες να φύγουν από τα χέρια μας, όπως ακριβώς κάνουμε και με το σχέδιο «desertec». Το τελευταίο προβλέπει την ανάπτυξη και εκμετάλλευση Φ/Β εγκαταστάσεων και τη μεταφορά τους στην Ευρώπη. Το ύψος του επενδυτικού σχεδίου είναι 500 δις. €, ενώ μεταξύ άλλων προβλέπει και τη σύνδεση της Αφρικής με Κρήτη και Κεντρική Ελλάδα.

Για να πρωτοπορήσουμε θα πρέπει κάποιος να κυβερνά τη χώρα θέτοντας τις αρχές και τους στόχους για ένα μακροχρόνιο σχεδιασμό. Η ΡΑΕ, η ΔΕΗ και το ΣΕΕΣ όφειλαν να αποτελούν τους φορείς υλοποίησης αυτού του σχεδιασμού και όχι «προβοκάτορες» ανατροπής του σχεδιασμού θέτοντας ψευδοδιλήμματα του τύπου: λιθάνθρακας ή πυρηνικά, ΑΠΕ και μείωση θέσεων εργασίας ή Λιθάνθρακας και διατήρηση αυτών. Η μακροχρόνια σχεδίασή μας είναι πλέον και ευρωπαϊκή επιταγή μιας και μας επιβάλλεται η σύνταξη ετήσιου σχεδίου δράσης για επίτευξη του στόχου του 2020 για τις ΑΠΕ. Υπάρχει καλύτερη Ελλάδα, η οποία μπορεί να πρωταγωνιστήσει και σ’ αυτή προσδοκούμε.