Σε συνέχεια πρόσκλησης ο Πρόεδρος του ΣΠΕΦ κος Στέλιος Λουμάκης παρέστη ομιλητής στο συνέδριο της A-Energyτην Τετάρτη 10/10/18 στην Αθήνα και συγκεκριμένα στην ενότητα που αφορούσε τους διαγωνισμούς ΡΑΕ για νέα έργα ΑΠΕ.  Λαμβάνοντας υπόψη και το δημοσιευθέν σχέδιο αλλαγών της Αρχής όπως τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση αναφορικά με τους επικείμενους διαγωνισμούς στις 4, 5, 6 Δεκεμβρίου ο κος Λουμάκης από το βήμα του συνεδρίου ανέφερε:

· Η αλλαγή του μοντέλου της τιμής εκκίνησης με βάση τον μέσο όρο μεταξύ της μεσοσταθμικής τιμής του προηγούμενου διαγωνισμού και της τότε τιμής εκκίνησης του, μπορεί να συγκρατεί την πτώση της τιμής εκκίνησης του προσεχούς διαγωνισμού (στα 81,71 ευρώ/MWh αντί 79,2 ευρώ/MWh από 85 ευρώ/MWh που ήταν η τιμή εκκίνησης του διαγωνισμού στις 2/7/18 για την Κατηγορία Ι και 71,05 ευρώ/MWh αντί 70,29 ευρώ/MWh από 80 ευρώ/MWh που ήταν στις 2/7/18 για την Κατηγορία ΙΙ), ωστόσο η αναγκαστική καθοδική πορεία των τιμών εκκίνησης διατηρείται. 

· Εισάγεται ο θεσμός των 3λεπτων απεριόριστων χρονικών παρατάσεων του διαγωνισμού μέχρις ότου πάψουν να υπάρχουν προσφορές που αλλάζουν τον πίνακα πρόκρισης των έργων.  Η ρύθμιση αυτή αναμένεται να επιτείνει εξαντλητικά τον ανταγωνισμό που σε συνδυασμό και με τον κανόνα ανταγωνισμού του 1,75, δηλαδή να προκρίνονται ως σύνολο MW το δια 1,75 των συμμετεχόντων, αναμένεται να ευνοήσει τους μεγαλύτερους παίκτες που έχουν πρόσβαση σε φθηνότερη χρηματοδότηση και φυσιολογικά και σε χαμηλότερες τιμές εξοπλισμού.  

· Ο συνδυασμός των ανωτέρω παραμέτρων στους διαγωνισμούς των ΑΠΕ συνιστά ένα εκρηκτικά ανταγωνιστικό πλαίσιο που όμοιο του δεν συναντάται πουθενά  στην ενεργειακή αγορά.  Επιπλέον η συμμετοχή και το αποτέλεσμα της πρόκρισης για έναν επενδυτή στους διαγωνισμούς αυτούς καθορίζει οικονομικά όλο τον χρόνο ζωής της επένδυσης του και όχι μία μόνο περίοδο όπως συμβαίνει  με άλλες δημοπρασίες. 

· Συνιστά τραγική ειρωνεία πως τον εξοντωτικό κανόνα των αέναων χρονικών παρατάσεων στους διαγωνισμούς ΑΠΕ τον εισηγήθηκαν μικροπαραγωγοί από φωτοβολταϊκά της Κατηγορίας Ι, σκοπεύοντας μάλλον στο να έχουν την δυνατότητα να υπερβούν χρονικά την όποια συμφόρηση εντολών στο σύστημα.  Δυστυχώς ωστόσο η επίταση του ανταγωνισμού με τις αέναες χρονικές παρατάσεις που θα επέλθει, θα είναι αυτή που εν τέλει θα αποκλείσει μάλλον οριστικά τους μικρούς από τις νέες ΑΠΕ, αφού είτε δεν θα μπορούν να προκριθούν ακολουθώντας την πτώση τιμών εκ μέρους των  μεγαλύτερων παικτών στις χρονικές παρατάσεις, είτε αν το πράξουν για λόγους παρόρμησης ή εγωισμού πιθανότατα θα εγκλωβιστούν επί 20ετία σε μη κερδοφόρες επενδύσεις.    

· Η πρόταση της ΡΑΕ για εισαγωγή κανόνα έως 20% επί της μέγιστης δημοπρατούμενης ισχύος για συμμετοχή επενδυτή στους διαγωνισμούς οριζόντια σε όλες τις Κατηγορίες είναι ατυχής. Το πρόβλημα των υπαίτιων κατατμήσεων μεγάλων έργων σε μικρότερα παρατηρήθηκε μόνο στην Κατηγορία Ι, αφού εκεί μόνο είχε οικονομικό νόημα.  Συνεπώς δεν υφίσταται κανένας αντικειμενικός λόγος για εισαγωγή τέτοιου κανόνα στην Κατηγορία ΙΙ και ΙΙΙ.

· Σε ότι αφορά την Κατηγορία Ι, ο κανόνας αυτός του 20% είναι «δειλός» και ως εκ τούτου αναποτελεσματικός.  20% επί της μέγιστης δημοπρατούμενης ισχύος των 94 MW που προκηρύσσει η ΡΑΕ σημαίνει όριο 18,8 MW ανά ΑΦΜ σε μια εν τέλει δημοπρατούμενη ισχύ 94/1,75= 53,7 MW.  Δηλαδή με τον κανόνα του 20% στην Κατηγορία Ι, ένας επενδυτής με κατατμήσεις έργων (π.χ. 36 500άρια ή 18 των 0,99 MW ή συνδυασμός) θα μπορεί στο ίδιο ΑΦΜ να λάβει το 18,8/53,7= 35% της ισχύος των προκρινόμενων έργων.  Το ποσοστό αυτό μάλιστα δύναται να είναι ακόμη έτι μεγαλύτερο αν αντί των 94 MW που προκηρύσσει η ΡΑΕ εν τέλει κατέλθουν εγκύρως στον διαγωνισμό της Κατηγορίας Ι λ.χ. 70 MW οπότε προκριθούν 70/1,75=  40MW.  Σε αυτή την περίπτωση το ποσοστό που μπορεί το ίδιο ΑΦΜ να καταλάβει επί των προκρινόμενων σε ισχύ έργων θα είναι 18,8/40= 47% ποσοστά εξαιρετικά υψηλά και ικανά να οδηγήσουν σε χειραγώγηση.  Για τον λόγο αυτό ως ΣΠΕΦ ήδη από τον περασμένο Αύγουστο έχουμε επίσημα με επιστολή μας προς την ΡΑΕ προτείνει όριο 2 MW ανά επενδυτή για συμμετοχή σε διαγωνισμό της Κατηγορίας Ι και παραμένουμε σε αυτό.  

· Το όριο αυτό των 2 MW οφείλει να καταλαμβάνει το σύνολο των ΑΦΜ που αφορούν έκαστο επενδυτή της Κατηγορίας Ι.  Δύναται μάλιστα, υπό την επιφύλαξη νομικού ελέγχου της ΡΑΕ άμεσα ή εν ευθέτω χρόνο, καταρχήν να διασφαλίζεται με υπεύθυνη δήλωση των επενδυτών στην οποία και θα καλούνται επί ποινή απώλειας της τιμής πώλησης του παραγόμενου ρεύματος σε περίπτωση ανακριβούς δήλωσης να δηλώνουν το σύνολο της ισχύος με την οποία συμμετέχουν σε διαγωνισμό της Κατηγορίας Ι.  

· Σε κάθε περίπτωση η προστασία της Κατηγορίας Ι για την ισόρροπη συμμετοχή και μικρομεσαίων παικτών στα νέα φωτοβολταϊκά είναι κεφαλαιώδης και εκπορεύεται και από τις προβλέψεις των Κατευθυντήριων Γραμμών της ΕΕ.  Αν δεν ληφθούν τολμηρά μέτρα περιοριστικά για την Κατηγορία αυτή που εμφανίζει σοβαρά προβλήματα και στρεβλώσεις, τότε θα μετατραπεί σε μία «μασκέ» Κατηγορία ΙΙ, οπότε ίσως θα έπρεπε να καταργηθεί ολοσχερώς.

· Υπό το φως των ανωτέρω προβληματισμών ο ΣΠΕΦ σε συνεργασία με τον ΣΕΦ κατέθεσαν στο ΥΠΕΝ και την ΡΑΕ στις 3/9/18 κοινή πρόταση για θέσπιση βιώσιμων σταθερών τιμών για νέα μικρά Φ/Β έργα έως 500kWpεκτός διαγωνισμών. Το μοντέλο και ο μαθηματικός τύπος που προτάθηκε παρακολουθούν την εξέλιξη των τιμών στους διαγωνισμούς, ώστε να αποφευχθούν πιθανές αστοχίες του διοικητικού προσδιορισμού στις τιμές πώλησης ενώ επιπλέον προβλέπει και ποσόστωση λ.χ. 30% επί του συνόλου των νέων ετήσιων MW στα φωτοβολταϊκά για τα νέα έργα αυτά, ώστε να αποφευχθούν πιθανές υπερτροφίες.  

· Σε ότι αφορά το μεσοσταθμικό premium ως προς τις τιμές των διαγωνισμών που παρακολουθεί και που θα κατέληγε να δίνει η κοινή πρόταση-μοντέλο ΣΠΕΦ-ΣΕΦ εάν υιοθετηθεί και καταλάβει σε ακραία περίπτωση (πράγμα απίθανο) τα 300 νέα MW μέχρι και το 2020, δεν υπερβαίνει τα 9 εκατ. ευρώ ετησίως επί συνόλου εκροών του ΕΛΑΠΕ στα 2 δις ευρώ ετησίως.  Από αυτά τα 9 εκατ. ευρώ μάλιστα τα μισά θα όδευαν στο Κράτος μέσω της φορολογίας και των ασφαλιστικών εισφορών ενώ τα υπόλοιπα δαπανόμενα εγχωρίως θα αιμοδοτούσαν την οικονομία και δεν θα εξάγονταν ως εταιρικά μερίσματα στο εξωτερικό.  Ας σημειωθεί πως σταθερές τιμές για τα νέα μικρά έργα Φ/Β έως 500 KWp προσφέρονται και σήμερα εκτός διαγωνισμών στην βάση του κανόνα της ΟΤΣν-1 x 1,1 ή 1,2 που ωστόσο ακόμη και για το 2019 δεν φαίνεται να δίνουν ελκυστικές τιμές, οπότε αναμένεται να υπάρξει κενό ενδιαφέροντος.  Σε κάθε περίπτωση η υιοθέτηση της πρότασης ΣΠΕΦ-ΣΕΦ δεν ζητήθηκε να αντικαταστήσει τον πάγιο κανόνα ΟΤΣν-1 x 1,1 ή 1,2 (έχει θεσμοθετηθεί από το 2009 με τον ν. 3734) αλλά να λειτουργήσει παράλληλα, όπως σήμερα παράλληλα ως προς τον κανόνα αυτό λειτουργούν οι διαγωνισμοί της Κατηγορίας Ι.   

· Τέλος η επιτυχία της ανάπτυξης νέων φωτοβολταϊκών συνολικά διέρχεται και από την συνεργασία του ΔΕΔΔΗΕ στην γρήγορη και αποτελεσματική έκδοση όρων σύνδεσης που θα εναρμονίζονται όμως με το νομικό πλαίσιο όπως κάθε φορά ισχύει.  Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα είναι η ανάγκη εναρμόνισης των όρων σύνδεσης που εκδίδει ο Διαχειριστής και με την τροπολογία του άρθρου 53 του ν. 4546/2018 περί της δυνατότητας υπαναχώρησης του επενδυτή από τη επένδυση και την επιστροφή αζημίως της εγγυητικής επιστολής που έχει καταθέσει και στον Διαχειριστή, αν δεν προκριθεί σε τρεις κατά σειρά διαγωνισμούς της ΡΑΕ εξαιρουμένων των κοινών, χρονικό διάστημα περίπου 1,5 έτους και όχι 6 μηνών που ο ΔΕΔΔΗΕ σήμερα υποχρεώνει τους επενδυτές να αποπληρώσουν τους όρους σύνδεσης συνάπτοντας σύμβαση σύνδεσης.  Για τον λόγο αυτό ο ΣΠΕΦ κατέθεσε σχετική επιστολή στον ΔΕΔΔΗΕ ήδη από 29/8/18.