Ο ΣΠΕΦ σε συνέχεια ομόφωνου ψηφίσματος της Γ.Σ. από 13/1/13 και με γνώμονα την αποκατάσταση της εύρυθμης λειτουργίας της αγοράς, της οπωσδήποτε μη άναρχης υπέρβασης των εθνικών στόχων, αλλά και της προστασίας των ηλεκτροπαραγωγών από φωτοβολταϊκά που βάλλονται δριμύτατα οικονομικά από τα ελλείμματα του ειδικού λογαριασμού ΑΠΕ του ΛΑΓΗΕ και της οριζόντιας και ισοπεδωτικής εισφοράς του ν. 4093, κατέθεσε παρεμβάσεις στο ΣτΕ υπέρ της παραμονής σε ισχύ της Υ.Α.Π.Ε. /Φ1/2300/οικ.16932/10-8-12 περί Αναστολής αδειών στα Φ/Β.  Κατά της ως άνω Υ.Α. αναστολής αδειών έχουν κατατεθεί προσφυγές στο ΣτΕ από φορείς και εταιρείες.

Εκτιμώντας ωστόσο ο ΣΠΕΦ συνολικά την κατάσταση της ραγδαίας αύξησης της εγκατεστημένης ισχύος που επικράτησε στα Φ/Β ξεπερνώντας ίσως σήμερα ακόμη και τον στόχο του 2020, κρίθηκε πως η συντελεσθείσα τα τελευταία χρόνια υπεραδειοδότηση στα Φ/Β (7.000 MW για εθνικό στόχο 1.500 MW το 2014 και 2.200 MW το 2020) αποτελεί κορυφαίο παράγοντα περαιτέρω αστάθειας της αγοράς και συγκεκριμένα των επενδύσεων που έχουν υλοποιηθεί και λειτουργούν ύψους τουλάχιστον 5 δις ευρώ.  Τούτου δοθέντος αλλά και σε συνδυασμό με την διαμορφωθείσα πλέον ηλεκτροπαραγωγική υπερδυναμικότητα συνολικά στην χώρα με συνολική εγκατεστημένη ισχύ 17 GW (συμβατική και ΑΠΕ) για ζήτηση συνήθως μεταξύ 6 – 8 GW και που πάντως δεν υπερβαίνει τα 9,5 GW, δεν υφίσταται περιθώριο έκδοσης και άλλων αδειών δεδομένου και του υπερβολικού αποθέματος που ήδη υπάρχει. 

 

Σε συνέχεια επικοινωνίας με το νομικό γραφείο που χειρίζεται την υπόθεση της προσφυγής - πιλοτικής δίκης στο ΣτΕ κατά της εισφοράς για λογαριασμό του ΣΠΕΦ, υπήρξε η ενημέρωση πως η δίκη αναβλήθηκε και δεν θα εκδικαστεί στις 5 Ιουνίου όπως είχε προσδιοριστεί. 

 

Ο λόγος αναγκαστικής αναβολής της δίκης ήταν πως οι αντίδικοι είχαν καταθέσει φάκελο αντίκρουσης μόνο για την προσφυγή από πλευράς ΣΠΕΦ και όχι για άλλων δύο προσφυγών που συν-εκδικαζόντουσαν και κατατέθηκαν μεταγενέστερα από του ΣΠΕΦ από άλλα νομικά γραφεία και για την οικονομία της δίκης το ΣτΕ τις προσδιόρισε να συνεκδικαστούν μαζί με του ΣΠΕΦ, αφού αφορούσαν το ίδιο θέμα.  

 

Η νέα δικάσιμος θα ανακοινωθεί την ερχόμενη εβδομάδα και θα την κοινοποιήσουμε άμεσα με νέα μας ανακοίνωση.  Θα καταβληθεί κάθε προσπάθεια να είναι η συντομότερη δυνατή.

 

Θα θέλαμε ωστόσο να ενημερώσουμε πως κατά την κρίση μας δεν έχει νόημα να κατατίθενται και άλλες παρεμβάσεις/προσφυγές από παραγωγούς στην εν λόγω πιλοτική δίκη του ΣτΕ (προσοχή δεν νοούνται εδώ προσφυγές στα διοικητικά δικαστήρια που μπορούν ανεξάρτητα να κατατίθενται κατά της εισφοράς που παρακρατείται κάθε μήνα και θεμελιώνουν έτσι πληρέστερα την επιστροφή των παρακρατηθέντων ποσών στον παραγωγό), διότι μάλλον μόνο κωλυσιεργία προκαλούν στην δίκη του ΣτΕ (αφού τυπικά χρειάζονται σημειώματα αντίκρουσης να κατατεθούν για κάθε μία παρέμβαση χωριστά από τους αντιδίκους) και περιττά έξοδα στους παραγωγούς.

Την Τετάρτη 29 Μαίου 2013 διεξήχθη συνάντηση του ΣΠΕΦ με τον υπεύθυνο για θέματα ενέργειας - περιβάλλοντος και μέλους της εκτελεστικής επιτροπής της ΔΗΜΑΡ κο Λιβαδά Σταύρο.  Τον ΣΠΕΦ εκπροσώπησαν οι κ.κ. Σ. Λουμάκης – Πρόεδρος, Κ. Τσούμας – Αντιπρόεδρος και Λ. Λαλιώτης – Μέλος Δ.Σ.  Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε σε εξαιρετικό κλίμα και από πλευράς ΣΠΕΦ προσεγγίστηκαν τα κάτωθι θέματα ως εξής:

 

·     Όσον αφορά την εισφορά (ν. 4093/2012) επί του τζίρου ακόμη και στις εν λειτουργία Φ/Β μονάδες, πρόκειται για άδικο, αναδρομικό, ισοπεδωτικό και οριζόντιο μέτρο.  Κορυφαίο δείγμα της προχειρότητας και ανισορροπίας του είναι καταρχήν η μη ενιαία χρονικά ισχύς του, με απτό αποτέλεσμα παραγωγοί που λειτουργούν προ της 30/6/12 να καταβάλλουν πλήρη εισφορά 24 μηνών, ενώ οι μετέπειτα και ως την 30/6/14 εντασσόμενοι, όπου οριοθετείται η λήξη του μέτρου, σταδιακά μειούμενη έως και μηδενική. Με αποσπασματικές επιπλέον ρυθμίσεις (ν. 4152/2013) η Κυβέρνηση επέβαλε μια ιδιότυπη παραμετροποίηση μεταξύ των ετών 2012 – 13 (αφήνοντας σε απόλυτη οριζοντιότητα τα προηγούμενα χρόνια) και για συγκεκριμένες κατηγορίες παραγωγών χωρίς ωστόσο πλήρη τεκμηρίωση, συνεχίζοντας έτσι να πλήττει οριζόντια και ασύμμετρα τους υπόλοιπους, άνευ μάλιστα ουσιαστικού δημοσιονομικού οφέλους για τον ΛΑΓΗΕ που να το δικαιολογεί.  Έτσι νοθεύεται βίαια ο ανταγωνισμός μεταξύ των παραγωγών σε επίπεδο μάλιστα επιβίωσης τους, συντελούμενες επιπλέον τοιουτοτρόπως αυθαίρετες μεταφορές πόρων με κρατική παρέμβαση.  Ο ΣΠΕΦ, χωρίς να αποδέχεται την εισφορά, αλλά για όσο αυτή ισχύσει, πρότεινε τουλάχιστον την προς τα πίσω χρονικά παραμετροποίηση της για τα έτη έως και το 2006, έστω στην υφιστάμενη μονοδιάστατη λογική του Υπουργείου ως λειτουργεί πρωτογενώς για τα έτη 2012 - 13, η οποία και θα κόστιζε μόλις 36 εκατ. ευρώ ετησίως σε σύνολο πληρωμών ΑΠΕ & ΣΗΘΥΑ περί τα 1,8 δις, προσφέροντας όμως ανάσα επιβίωσης σε πλειάδα παραγωγών που πλήττονται βάναυσα και ασύμμετρα.  Συγκεκριμένα προσδιορίζοντας τις ισοδύναμες εισοδηματικές αποδόσεις για πλήθος συνδυασμών συγκριτικά με τα έτη 2012 – 13 ως έχουν, προκύπτει πως η Κυβέρνηση οφείλει άμεσα να αναπροσαρμόσει την εισφορά για τα έργα προ του 2009 στο 0%, για τα πάρκα του 2009 στο 3%, για εκείνα του 2010 στο 10% και για τα αντίστοιχα του 2011 στο 18%.  Το χρονικό διάστημα λειτουργίας χωρίς εισφορά των μονάδων του 2006-09 δεν επιφέρει χρεωστική διαφορά αλλά αντίθετα πιστωτική συνυπολογίζοντας την εισφορά 25% που υπερβολικά καταβάλουν τον τελευταίο χρόνο ως προς το 0% και 3% αντίστοιχα που τους αναλογεί.  Οριακές χρεωστικές διαφορές προκύπτουν για τα έργα από το 2010 οι οποίες και μπορούν διαιρούμενες με την υπολειπόμενη χρονικά διάρκεια της εισφοράς να επιμεριστούν στο προτεινόμενο νέο επίπεδο. Ο ΣΠΕΦ παρέδωσε στην ΔΗΜΑΡ όλη την τεχνικοοικονομική τεκμηρίωση της παραμετροποίησης, όπως άλλωστε αυτή έχει δημοσιοποιηθεί σε επιστολή του ΣΠΕΦ από 17/4/13 προς το ΥΠΕΚΑ ένεκα διαβούλευσης αλλά και στην από 17/5/13 παρουσίαση σε εκδήλωση του Επιμελητηρίου Ιωαννίνων σχετικά,  οι οποίες και είναι αναρτημένες στην ιστοσελίδα του συνδέσμου.   Επιπρόσθετα η φορολογική μεταχείριση της εισφοράς που παραδόξως δεν εκπίπτει ολόκληρη στην χρήση που αφορά οδηγώντας σε εμπροσθοβαρή υπερφορολόγηση των παραγωγών για χρήματα που δεν έχουν εισπράξει αλλά και η ιδιότυπη «ασυλία» που παρέχεται στην συμμετοχή των τραπεζών στο «κούρεμα», συνεχίζουν να προκαλούν. Επιτομή της βλάβης που υφίστανται οι παραγωγοί είναι η συνεχιζόμενη και παρά τα μέτρα στάση πληρωμών του ΛΑΓΗΕ με εξάμηνες και μονίμως αποκλίνουσες υπερημερίες.

 

·      Μεταρρύθμιση των οικονομικών του ειδικού λογαριασμού ΑΠΕ στην βάση εφαρμογής του ν. 4152/2013 όπου και αντικαθίσταται η εισροή της προβληματικής ΟΤΣ (Οριακής Τιμής Συστήματος) κατ’ ελάχιστον από το Μεσοσταθμικό Μεταβλητό Κόστος (ΜΣΜΚ) της αντιστοιχούσας στην παραγωγή ΑΠΕ συμβατικής ενέργειας.  Καίριο σημείο της ορθής εφαρμογής του νέου νόμου, όπως θα συντελεστεί μέσω της αναμόρφωσης του Κώδικα Συναλλαγών Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΚΣΗΕ) από την ΡΑΕ, αποτελεί το αντιστοιχούν συμβατικό ΜΣΜΚ να μην παρουσιάζεται τεχνητά απομειωμένο λόγω ακριβώς της διείσδυσης των φωτοβολταϊκών, των οποίων η λειτουργία αφορά εξ’ ορισμού συγκεκριμένες ώρες του 24ώρου, άλλως να υπολογίζεται χωριστά και να προστίθεται το αποφευγόμενο κόστος που «προκαλούν» λόγω εκτοπισμού ακριβών συμβατικών μονάδων (το ίδιο προφανώς ισχύει και για τις υπόλοιπες ΑΠΕ).  Προς την κατεύθυνση αυτή ο ΣΠΕΦ, ως πρώτο «προληπτικό» μέτρο, προτείνει την οπωσδήποτε αποφυγή υπολογισμού του συμβατικού ΜΣΜΚ σε ωριαία βάση, διότι έτσι το αποτύπωμα της μεγάλης διείσδυσης των Φ/Β, μέσω του εκτοπισμού τις συγκεκριμένες ακριβώς ώρες λειτουργίας τους μεγάλου μέρους της ηλεκτροπαραγωγής από φυσικό αέριο (ακριβότερη συμβατική πηγή ~100 ευρώ/MWh), θα επιφέρει πλασματικά χαμηλές τιμές ΜΣΜΚ προς ανάκτηση από τον λογαριασμό ΑΠΕ.  Αντίθετα ο υπολογισμός του ΜΣΜΚ σε εξαμηνιαία ή και ετήσια βάση θα αμβλύνει καταρχήν τις διακυμάνσεις αυτές, αφού θα σταθμίζονται πλέον και μεγάλα χρονικά διαστήματα λειτουργίας του συστήματος χωρίς ιδιαίτερη ή καθόλου διείσδυση Φ/Β (π.χ. ημέρες χωρίς ηλιοφάνεια, νύχτα κλπ) και έτσι μέρος (~ ½) του αποφευγόμενου κόστους τους αυτόματα θα αποτυπώνεται στο ΜΣΜΚ και άρα θα ανακτάται στον ειδικό λογαριασμό ΑΠΕ.    

 

·      Πίστωση στον ειδικό λογαριασμό ΑΠΕ Αποδεικτικών Διαθεσιμότητας Ισχύος και για τις ΑΠΕ σύμφωνα με τον συντελεστή φόρτισης τους (ο νέος ν. 4152 αφήνει το περιθώριο).  Ειδικά για τα Φ/Β ο συντελεστής αυτός οφείλει να υπολογίζεται μόνο ώρες ημέρας (daylight), αφού εξ’ ορισμού μόνο εκεί λειτουργούν και όχι 24ώρου που περιλαμβάνοντας νύχτα τεχνητά τον απομειώνει.  Η μεταρρύθμιση αυτή θα αποκαταστήσει την ορθολογική οικονομική σύγκριση των ΑΠΕ με τις συμβατικές πηγές σε όρους πλήρους κόστους.

 

·      Οι ρυθμίσεις στο αδειολογικό και τις νέες ταρίφες των φωτοβολταϊκών κρίνονται μάλλον επιβεβλημένες. Η διαμορφωμένη για τα καλά πλέον ηλεκτροπαραγωγική υπερδυναμικότητα (συμβατική και ΑΠΕ) της χώρας σε συνδυασμό με την υπεραδειοδότηση του παρελθόντος για 7.000 MW Φ/Β με εθνικό στόχο μόλις 1.500 MW το 2014 και 2.200 MW το 2020 και επιπρόσθετα η ύπαρξη επιπλέον 10.000 MW σε αιτήσεις αδειοδότησης Φ/Β σε ΡΑΕ και ΔΕΔΔΗΕ, που αναγκαστικά τελούν υπό αναστολή, δεν επιτρέπουν άλλο μέσο ελέγχου της κατάστασης.  Η υπέρβαση των εθνικών στόχων πολύ νωρίτερα, λόγω του διπλασιασμού της αγοράς σε επίπεδο εγκατεστημένης ισχύος σε 7 μόλις μήνες ως προς τα προηγούμενα 6 χρόνια, είναι πλέον γεγονός.  Ευρύτερα, η ανάπτυξη οιασδήποτε τεχνολογίας πρέπει πλέον να συνδυάζεται με την ισόποση απόσυρση κάποιας άλλης (συνολική εγκατεστημένη ηλεκτροπαραγωγική ισχύς 17.000 MW για συνήθη αιχμιακή ζήτηση από 7.000 ως 9.500 MW).

 

Από την πλευρά της ΔΗΜΑΡ υπήρξε απόλυτη κατανόηση των οξύτατων προβλημάτων των παραγωγών αλλά και της αδικίας που υφίστανται από τον οριζόντιο χαρακτήρα της εισφοράς και παρασχέθηκε η διαβεβαίωση ότι αφενός θα υπάρξει γόνιμος δίαυλος επικοινωνίας και αφετέρου θα καταβληθεί κάθε προσπάθεια για την προώθηση των απαραίτητων λύσεων στο ανωτέρω προτεινόμενο πλαίσιο.