·     Όσον αφορά την εισφορά (ν. 4093/2012) επί του τζίρου ακόμη και στις εν λειτουργία Φ/Β μονάδες, πρόκειται για άδικο, αναδρομικό, ισοπεδωτικό και οριζόντιο μέτρο.  Κορυφαίο δείγμα της προχειρότητας και ανισορροπίας του είναι καταρχήν η μη ενιαία χρονικά ισχύς του, με απτό αποτέλεσμα παραγωγοί που λειτουργούν προ της 30/6/12 να καταβάλλουν πλήρη εισφορά 24 μηνών, ενώ οι μετέπειτα και ως την 30/6/14 εντασσόμενοι, όπου οριοθετείται η λήξη του μέτρου, σταδιακά μειούμενη έως και μηδενική. Με αποσπασματικές επιπλέον ρυθμίσεις (ν. 4152/2013) η Κυβέρνηση επέβαλε μια ιδιότυπη παραμετροποίηση μεταξύ των ετών 2012 – 13 (αφήνοντας σε απόλυτη οριζοντιότητα τα προηγούμενα χρόνια) και για συγκεκριμένες κατηγορίες παραγωγών χωρίς ωστόσο πλήρη τεκμηρίωση, συνεχίζοντας έτσι να πλήττει οριζόντια και ασύμμετρα τους υπόλοιπους, άνευ μάλιστα ουσιαστικού δημοσιονομικού οφέλους για τον ΛΑΓΗΕ που να το δικαιολογεί.  Έτσι νοθεύεται βίαια ο ανταγωνισμός μεταξύ των παραγωγών σε επίπεδο μάλιστα επιβίωσης τους, συντελούμενες επιπλέον τοιουτοτρόπως αυθαίρετες μεταφορές πόρων με κρατική παρέμβαση.  Ο ΣΠΕΦ, χωρίς να αποδέχεται την εισφορά, αλλά για όσο αυτή ισχύσει, πρότεινε τουλάχιστον την προς τα πίσω χρονικά παραμετροποίηση της για τα έτη έως και το 2006, έστω στην υφιστάμενη μονοδιάστατη λογική του Υπουργείου ως λειτουργεί πρωτογενώς για τα έτη 2012 - 13, η οποία και θα κόστιζε μόλις 36 εκατ. ευρώ ετησίως σε σύνολο πληρωμών ΑΠΕ & ΣΗΘΥΑ περί τα 1,8 δις, προσφέροντας όμως ανάσα επιβίωσης σε πλειάδα παραγωγών που πλήττονται βάναυσα και ασύμμετρα.  Συγκεκριμένα προσδιορίζοντας τις ισοδύναμες εισοδηματικές αποδόσεις για πλήθος συνδυασμών συγκριτικά με τα έτη 2012 – 13 ως έχουν, προκύπτει πως η Κυβέρνηση οφείλει άμεσα να αναπροσαρμόσει την εισφορά για τα έργα προ του 2009 στο 0%, για τα πάρκα του 2009 στο 3%, για εκείνα του 2010 στο 10% και για τα αντίστοιχα του 2011 στο 18%.  Το χρονικό διάστημα λειτουργίας χωρίς εισφορά των μονάδων του 2006-09 δεν επιφέρει χρεωστική διαφορά αλλά αντίθετα πιστωτική συνυπολογίζοντας την εισφορά 25% που υπερβολικά καταβάλουν τον τελευταίο χρόνο ως προς το 0% και 3% αντίστοιχα που τους αναλογεί.  Οριακές χρεωστικές διαφορές προκύπτουν για τα έργα από το 2010 οι οποίες και μπορούν διαιρούμενες με την υπολειπόμενη χρονικά διάρκεια της εισφοράς να επιμεριστούν στο προτεινόμενο νέο επίπεδο. Ο ΣΠΕΦ παρέδωσε στην ΔΗΜΑΡ όλη την τεχνικοοικονομική τεκμηρίωση της παραμετροποίησης, όπως άλλωστε αυτή έχει δημοσιοποιηθεί σε επιστολή του ΣΠΕΦ από 17/4/13 προς το ΥΠΕΚΑ ένεκα διαβούλευσης αλλά και στην από 17/5/13 παρουσίαση σε εκδήλωση του Επιμελητηρίου Ιωαννίνων σχετικά,  οι οποίες και είναι αναρτημένες στην ιστοσελίδα του συνδέσμου.   Επιπρόσθετα η φορολογική μεταχείριση της εισφοράς που παραδόξως δεν εκπίπτει ολόκληρη στην χρήση που αφορά οδηγώντας σε εμπροσθοβαρή υπερφορολόγηση των παραγωγών για χρήματα που δεν έχουν εισπράξει αλλά και η ιδιότυπη «ασυλία» που παρέχεται στην συμμετοχή των τραπεζών στο «κούρεμα», συνεχίζουν να προκαλούν. Επιτομή της βλάβης που υφίστανται οι παραγωγοί είναι η συνεχιζόμενη και παρά τα μέτρα στάση πληρωμών του ΛΑΓΗΕ με εξάμηνες και μονίμως αποκλίνουσες υπερημερίες.

·      Μεταρρύθμιση των οικονομικών του ειδικού λογαριασμού ΑΠΕ στην βάση εφαρμογής του ν. 4152/2013 όπου και αντικαθίσταται η εισροή της προβληματικής ΟΤΣ (Οριακής Τιμής Συστήματος) κατ’ ελάχιστον από το Μεσοσταθμικό Μεταβλητό Κόστος (ΜΣΜΚ) της αντιστοιχούσας στην παραγωγή ΑΠΕ συμβατικής ενέργειας.  Καίριο σημείο της ορθής εφαρμογής του νέου νόμου, όπως θα συντελεστεί μέσω της αναμόρφωσης του Κώδικα Συναλλαγών Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΚΣΗΕ) από την ΡΑΕ, αποτελεί το αντιστοιχούν συμβατικό ΜΣΜΚ να μην παρουσιάζεται τεχνητά απομειωμένο λόγω ακριβώς της διείσδυσης των φωτοβολταϊκών, των οποίων η λειτουργία αφορά εξ’ ορισμού συγκεκριμένες ώρες του 24ώρου, άλλως να υπολογίζεται χωριστά και να προστίθεται το αποφευγόμενο κόστος που «προκαλούν» λόγω εκτοπισμού ακριβών συμβατικών μονάδων (το ίδιο προφανώς ισχύει και για τις υπόλοιπες ΑΠΕ).  Προς την κατεύθυνση αυτή ο ΣΠΕΦ, ως πρώτο «προληπτικό» μέτρο, προτείνει την οπωσδήποτε αποφυγή υπολογισμού του συμβατικού ΜΣΜΚ σε ωριαία βάση, διότι έτσι το αποτύπωμα της μεγάλης διείσδυσης των Φ/Β, μέσω του εκτοπισμού τις συγκεκριμένες ακριβώς ώρες λειτουργίας τους μεγάλου μέρους της ηλεκτροπαραγωγής από φυσικό αέριο (ακριβότερη συμβατική πηγή ~100 ευρώ/MWh), θα επιφέρει πλασματικά χαμηλές τιμές ΜΣΜΚ προς ανάκτηση από τον λογαριασμό ΑΠΕ.  Αντίθετα ο υπολογισμός του ΜΣΜΚ σε εξαμηνιαία ή και ετήσια βάση θα αμβλύνει καταρχήν τις διακυμάνσεις αυτές, αφού θα σταθμίζονται πλέον και μεγάλα χρονικά διαστήματα λειτουργίας του συστήματος χωρίς ιδιαίτερη ή καθόλου διείσδυση Φ/Β (π.χ. ημέρες χωρίς ηλιοφάνεια, νύχτα κλπ) και έτσι μέρος (~ ½) του αποφευγόμενου κόστους τους αυτόματα θα αποτυπώνεται στο ΜΣΜΚ και άρα θα ανακτάται στον ειδικό λογαριασμό ΑΠΕ.    

·      Πίστωση στον ειδικό λογαριασμό ΑΠΕ Αποδεικτικών Διαθεσιμότητας Ισχύος και για τις ΑΠΕ σύμφωνα με τον συντελεστή φόρτισης τους (ο νέος ν. 4152 αφήνει το περιθώριο).  Ειδικά για τα Φ/Β ο συντελεστής αυτός οφείλει να υπολογίζεται μόνο ώρες ημέρας (daylight), αφού εξ’ ορισμού μόνο εκεί λειτουργούν και όχι 24ώρου που περιλαμβάνοντας νύχτα τεχνητά τον απομειώνει.  Η μεταρρύθμιση αυτή θα αποκαταστήσει την ορθολογική οικονομική σύγκριση των ΑΠΕ με τις συμβατικές πηγές σε όρους πλήρους κόστους.

·      Οι ρυθμίσεις στο αδειολογικό και τις νέες ταρίφες των φωτοβολταϊκών κρίνονται μάλλον επιβεβλημένες. Η διαμορφωμένη για τα καλά πλέον ηλεκτροπαραγωγική υπερδυναμικότητα (συμβατική και ΑΠΕ) της χώρας σε συνδυασμό με την υπεραδειοδότηση του παρελθόντος για 7.000 MW Φ/Β με εθνικό στόχο μόλις 1.500 MW το 2014 και 2.200 MW το 2020 και επιπρόσθετα η ύπαρξη επιπλέον 10.000 MW σε αιτήσεις αδειοδότησης Φ/Β σε ΡΑΕ και ΔΕΔΔΗΕ, που αναγκαστικά τελούν υπό αναστολή, δεν επιτρέπουν άλλο μέσο ελέγχου της κατάστασης.  Η υπέρβαση των εθνικών στόχων πολύ νωρίτερα, λόγω του διπλασιασμού της αγοράς σε επίπεδο εγκατεστημένης ισχύος σε 7 μόλις μήνες ως προς τα προηγούμενα 6 χρόνια, είναι πλέον γεγονός.  Ευρύτερα, η ανάπτυξη οιασδήποτε τεχνολογίας πρέπει πλέον να συνδυάζεται με την ισόποση απόσυρση κάποιας άλλης (συνολική εγκατεστημένη ηλεκτροπαραγωγική ισχύς 17.000 MW για συνήθη αιχμιακή ζήτηση από 7.000 ως 9.500 MW).

Από την πλευρά της ΔΗΜΑΡ υπήρξε απόλυτη κατανόηση των οξύτατων προβλημάτων των παραγωγών αλλά και της αδικίας που υφίστανται από τον οριζόντιο χαρακτήρα της εισφοράς και παρασχέθηκε η διαβεβαίωση ότι αφενός θα υπάρξει γόνιμος δίαυλος επικοινωνίας και αφετέρου θα καταβληθεί κάθε προσπάθεια για την προώθηση των απαραίτητων λύσεων στο ανωτέρω προτεινόμενο πλαίσιο.